دیدن و بوییدن غذا کبد موش را برای هضم آماده می کند

15 نوامبر 2018 - دیدن یا بوییدن چیزی خوشمزه اغلب بزاق شما را تحریک می کند، اما پاسخ فیزیولوژیکی به ادراک غذا ممکن است فراتر از غدد بزاقی شما باشد. تحقیقات جدید بر روی موشها نشان می دهد که دیدن و بوییدن غذا به تنهایی می تواند فرآیندهایی را در کبد راه اندازی کند که کبد را برای هضم مواد غذایی آماده می کنند. نتایج این مطالعه در 15 نوامبر در مجله Cell منتشر شد.
نویسنده ارشد این مقاله دکتر Jens Brüning، متخصص غدد و ژنتیک و مدیر موسسه ی تحقیقات متابولیسمی ماکس پلانک در کلن آلمان می گوید: این یافته چشم انداز ما را از یکی از بنیادی ترین فرآیندهای موجود در بدن تغییر داد. درک مواد غذایی توسط مغز، کبد را فعال می کند، به طوری که آن را برای دریافت مواد مغذی مورد انتظار آماده می کند.
مطالعه قبلی در این زمینه که در سال 2015 توسط تیم دیگری از محققان انجام و در مجله ی Cell منتشر شد، نشان داده بود که ادراک حسی غذا توسط موش های آزمایشگاهی، برای تحریک مسیرهای عصبی که به طور معمول توسط غذا تحریک می گردند، کافی است. درک مواد غذایی، به ویژه عملکرد نورون های AgRP را که باعث اشتها می شوند، مهار کرده و نورون های POMC که سبب سیری و سرکوب خوردن غذا می شوند، را فعال می کند. این مطالعه ی جدید که بر اساس نتایج تحقیق قبلی، پایه ریزی شد، بر چگونگی تاثیر این تغییرات در این مسیرهای عصبی و ارسال سیگنال هایی که بر فعالیت های متابولیکی در کبد تاثیر می گذارند، متمرکز گردید.
در اینجا، محققان دریافتند که طی پنج دقیقه از درک مواد غذایی توسط موش آزمایشگاهی، تغییراتی در فعالیت های نورون POMC اتفاق می افتد که برای ایجاد یک آبشار سیگنالینگ سریع که مسیرهای سیگنالینگ mTOR و xbp1 را فعال می کند، کافی است. این مسیرها معمولا هنگامی فعال می شوند که کبد اسیدهای آمینه را از غذای هضم شده جذب می کند و به افزایش ظرفیت فولدینگ پروتئینها در شبکه ی اندوپلاسمی (ER) کمک می کند تا پروتئین ها را با اتصال اسیدهای آمینه جذب شده از غذا، مونتاژ کند.

دکتر Brüning می گوید: تحقیقات ما نشان می دهد که این تغییرات در کبد در پاسخ به دیدن و بوییدن غذا توسط موش ها ایجاد می شود. این یک برنامه ی کاملا هماهنگ برای آماده نمودن شبکه ی اندوپلاسمی است تا پروتئین های بیشتری را پس از خوردن غذا، سنتز و در ساختاری سه بعدی و کارآمد، مونتاژ کند.

محققان می گویند که این یافته ها بطور بالقوه به درک ارتباط بین چاقی و دیابت، به ویژه اثرات فولدینگ پروتئین بر انتشار انسولین، کمک می کند.  Brüning توضیح داد که ممکن است که این آماده سازی کبد که وابسته به ادراک حسی غذاها[1] است در چاقی دچار اختلال شده باشد، و این مشکل می تواند مکانیسم مقاومت در برابر انسولین باشد. چاقی ممکن است در آمادگی کبد برای سنتز و مونتاژ پروتئین ها پس از خوردن غذا اختلال ایجاد کند، که به نوبه خود می تواند پاسخ طبیعی به انسولین را مختل کند. این چیزی است که ما قصد داریم در مطالعات آتی با استفاده از مدل های چاقی در موش ها مطالعه کنیم. قبل از تعمیم این یافته ها به انسان، به انجام تحقیقات بیشتری نیاز داریم.

 محققان می خواهند مطالعات کاربردی سازی را برای بررسی حساسیت به انسولین در داوطلبان انسانی که مجاز به دیدن و بوییدن غذا هستند، اما به آنها اجازه ی خوردن غذا داده نمی شود، آغاز کنند.

منبع و سایت خبر:

Cell, 2018; 175 (5): 1321 DOI: 10.1016/j.cell.2018.10.015

www.sciencedaily.com/releases/2018/11/181115145115.htm